---

Liječenje građenjem zdravlja: Bioregulatorna medicina prebacuje terapijski fokus sa dijagnostike i liječenja bolesti na dijagnostikovanje, stimulisanje i jačanje oslabljenih prirodnih zdravstvenih resursa pacijenata.

BioIndividualizirani terapijski pristup: Bioregulatorna medicina liječi pacijente, a ne njihove bolesti. Bioregulatorni ljekar prvo ispituju fiziološke, psihološke i patološke specifičnosti svakog pacijenta i sagledava ih u kontekstu terapijskih vjerovatnoća i mogućnosti. Dr Bosh potom, na bazi već detektovanih vanjskih i unutrašnjih zdravstvenih agresora, diferencira personalni patološki algoritam koga je neophodno regulisati; a zatim se fokusira na ojačavanje korelirajuće oslabljenih aspekata zdravlja svojih pacijenata.

Balansiranje homeostaza i alostaza: Cilj Bioregulatorne medicine je podsticanje i regulacija homeostaza i alostaza, obzirom da su ti samoregulatorni mehanizmi prirodno programirani da iscijeljuju, regenerišu i grade optimalno zdravlje.

Integrativni interdisciplinarni pristup: Iako bazirana na temeljima moderne medicine, bioregulacija operira unutar okvira i dostignuća Sistemske biologije, Kvantne fizike, Teorije otvorenih sistema, Epigenetike i Psihosomatske medicine – čime ujedno i integriše komercijalnu medicinu sa tradicionalnim, alterativnim i komplementarnim terapijskim disciplinama.

Nelinearni terapijski pristup: Umjesto isključivo redukcionističko – linearnog pristupa koji istražuje po jedan uzrok za svaku bolest, Bioregulatorna medicina primarno sagledava bolest  kao disbalans sistemskih korelacija i umrežavanja. Stoga i fiziološke i patološke promjene definiše po pravilima otvorenih bioloških sistema, kako bi na nelinearan i analogičan način stimulisala optimizaciju bioinformacionog toka kroz sve psiho-fiziološke sistemske mreže.

Meta-sistemski terapijski pristup: Bioregulatorna medicina je interdisciplinarna, homeostatska i meta-sistemska medicina. Istražuje, balansira i stimuliše auto-regulatorne mehanizme na različitim aspektima zdravlja (poput psiholoških, fizioloških, strukturalnih, posturalnih, biohemijskih, bioenergetskih i ekoloških) i harmonizira njihove inter-korelacije.

Multifaktorijalni terapijski pristup: Umjesto konvencionalnog linearnog pristupa, bioregulatorna medicina pristupa multifaktorijalno – čime se usklađuje sa otvorenim tokom bioinformacija unutar živog sistema. Precizna identifikacija vanjskih i unutrašnjih faktora zdravstvene agresije koji su različiti i specifični za svakog pacijenta, esencijalni je preduslov za uspješan bioregulatorni pregled i dijagnostiku. Bioregulatorni tretmani potom imaju za cilj neutralizaciju detektovanih zdravstvenih agresora, kao i njihovog kumulativnog i toksosinergističkog efekta na zdravlje pacijenta.

Psihosomatski terapijski pristup: Bioregulatorni psihosomatski pristup se bazira na teoriji dr Bosh da je psihosomatski proces evolutivni proces svake bolesti i patologije, uključujući čak i fizičke traume i kongenitalne bolesti (urođene bolesti). Dr Bosh poziva na redefiniciju i ekstenziju konvencionalnog shvatanja psihe, stresa, etiologije (porijekla bolesti) i patofiziologije (razvoja bolesti) – i vjeruje da je pretjerana preskripcija farmakološke palijativne terapije (simptomatska terapija) najveća opasnost za individualno i kolektivno zdravlje, kao i glavni uzrok globalnog pada imuniteta i porasta uestalosti morbiditeta i broja pandemija.

Terapijski proces: Bioregulatorna terapija je terapijski proces, te je stoga i vremenski zahtjevna. Proces ima za cilj da energizira, rehidrira, remineralizira i detoksificira pacijenta; da oslobodi specifične strukturalne tenzije i kompresije; da uspostavi posturalni balans i harmoniju – kao i da pruži psihoterapijsku njegu za  rezoluciju unutrašnjih konflikta i zdrav personalni razvoj.